ขับขี่ปลอดภัย

17 เม.ย. 2554
เป็นวันที่ผมได้ขี่รถมอเตอร์ไซต์ จากขอนแก่นไปยังอุดร ผมออกจากขอนแก่นตอนเวลาประมาณ 18.15 น. พอฟ้าเริ่มมืดลง สังเกตุได้ว่าที่ปลายฟ้าด้านทิศที่กำลังเดินทางนั้นมืดครึ้มและมีสายฟ้าเป็นเส้นยาวให้เห็นเกือบตลอดเวลา หลังจากผ่านทางเข้าเขื่อนอุบลรัตน์ไปแล้วนึกลุ้นอยู่ในใจตลอดว่าจะถึงก่อนฝนตกไหมนะ แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินหน้าต่อ โดยขับขี่ด้วยความระมัดระวัง


เมื่อเดินทางทางผ่านอำเภอน้ำพองได้สักพักก็พบกับละอองฝนให้ได้ลุ้นอยู่ตลอดเวลา พอพ้นจากละอองก็ต้องเจอกับลมแรงกรรโชก เป็นห้วง ๆ ความแรงของลมทำให้มอเตอร์ไซต์ที่ขี่อยู่สามารถเปลี่ยนเลนได้อย่างง่ายได้ ฝุ่นละอองข้างทางคละคลุ้งตามแรงลม ทำให้ทัศนะวิสัยแย่ประหนึ่งขี่รถฝ่ากลางหมอกหนาทึบ แต่ที่ร้ายกว่านั้นคือ ฝุ่นละอองนั้นสร้างความระคายเคืองตาไม่น้อยเลยทีเดียว ผมเห็นเพื่อนผู้ขี่รถมอเตอร์ไซต์หลาย ๆ ท่านไม่มีทั้งหมวกกันน็อค และไม่มีทั้งแว่นตา แต่ก็สามารถขับขี่ผ่านไปได้ ผมว่ามันเสี่ยงมากเลย ...


ผมต้องขับขี่รถผ่าลมแรงและฝุ่นคละคลุ้งเพราะเพียงผมออกมาเย็นมากเท่านั้น ถ้าออกเร็วมากกว่านี้ ก็คงไม่ต้องเจอกับลมแรง หรือฝุ่นเข้าตา คือไม่ต้องพาตัวผมเองเข้าไปเสี่ยงกับอุบัติเหตุที่อาจจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ได้

สิ่งได้จากการเดินทางครั้งนี้

1. จงเตรียมตัวเนิ่น ๆ เพื่อให้การเดินทางสะดวกและไม่ต้องรีบร้อนจนเกินไป
2. ชีวิตมั้นต้องเดินไปข้างหน้า เป้าหมายต้องชัดเจนว่าจะไปไหน เพราะจะทำให้ได้รู้ว่าตอนนี้ถึงตรงไหนแล้ว และทำให้รู้ว่ากำลังเดินถูกทิศทาง 
3. เมื่อเป้าหมายชัดเจนในการเดินทางอุปสรรคนั้นเป็นสิ่งหนึ่งที่ต้องพบเจอประดุจดั่งเป็นส่วนหนึ่งของขั้นตอนความสำเร็จ

สรุป ผมถึงที่หมายอย่างปลอดภัย 

ต้องขอบคุณบัณฑิตที่ได้จองที่พักไว้ให้แล้ว ^_^/